EHCE1

  1. ΓΕΝΙΚΑ

ΣΧΟΛΗ

ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ

ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΠΜΣ – ΕΠΙΠΕΔΟ 7

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

EHCE1

ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ

Α ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ

ΤΙΤΛΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Θεμέλια Περιβαλλοντικής Επικοινωνίας – Προασπίζοντας την Υγεία

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ

KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΣΚΑΝΑΒΗ

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
σε περίπτωση που οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται σε διακριτά μέρη του μαθήματος π.χ. Διαλέξεις, Εργαστηριακές Ασκήσεις κ.λπ. Αν οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται ενιαία για το σύνολο του μαθήματος αναγράψτε τις εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας και το σύνολο των πιστωτικών μονάδων

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ
ΩΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ

                       Διαλέξεις   / Σεμινάρια

3

4

 

 

 

 

 

 

Προσθέστε σειρές αν χρειαστεί. Η οργάνωση διδασκαλίας και οι διδακτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται περιγράφονται αναλυτικά στο 4.

 

 

ΤΥΠΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης δεξιοτήτων

 

ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ:

 

Όχι

ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ και ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ:

Ελληνική-Αγγλική

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ERASMUS

ΟΧΙ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ (URL)

 

           
  1. ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

 

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος, οι μεταπτυχιακοί/ές φοιτητές/τριες θα είναι σε θέση να:

–        κατανοούν τις βασικές έννοιες και αρχές που διέπουν την περιβαλλοντική επικοινωνία.

–        να κατανοήσουν τη σημασία της σκέψης των συστημάτων και την ανάγκη της συλλογικής δράσης.

 

–        να κατανοήσουν τη σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ υλικής ευημερίας και τη διόγκωση του οικολογικού αποτυπώματος της ανθρωπότητας.

–        διεξάγουν ερευνητικές μελέτες στην περιβαλλοντική επικοινωνία και να προωθούν καινοτόμα προγράμματα.

–        αναπτύσσουν έρευνες  στον τομέα των νέων τεχνολογιών που σχετίζονται με την περιβαλλοντική επικοινωνία.

 

 

 

Γενικές Ικανότητες

Λαμβάνοντας υπόψη τις γενικές ικανότητες που πρέπει να έχει αποκτήσει ο πτυχιούχος (όπως αυτές αναγράφονται στο Παράρτημα Διπλώματος και παρατίθενται ακολούθως) σε ποια / ποιες από αυτές αποσκοπεί το μάθημα;.

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σχεδιασμός και διαχείριση έργων

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

 

 

     
  1. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
  1. Βασικές αρχές και έννοιες της Περιβαλλοντικής Επικοινωνίας.
  2. Σχέση αλληλεπίδρασης υλικής ευημερίας και οικολογικού αποτυπώματος της ανθρωπότητας.
  3. Ανθρωπογενείς πιέσεις στο περιβάλλον -περιβαλλοντικές αλλαγές και βλάβες του οικοσυστήματος-επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία.
  4. Στόχοι της βιώσιμης ανάπτυξης μέσα από τους τρεις άξονες  :  οικονομία-κοινωνία-περιβάλλον.
  5. Περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου για χρόνια νοσήματα.
  6. Περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου για μαθησιακές διαταραχές.
  7. Περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου για νευροαναπτυξιακές διαταραχές.
  8. Περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου για συμπεριφορικά προβλήματα.
  9. Περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου για έκπτωση γνωστικών λειτουργιών.
  10.   Σχεδιασμός, Εφαρμογή και Αξιολόγηση  παρεμβάσεων περιβαλλοντικής επικοινωνίας για μαθητές τυπικής ανάπτυξης και μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
  11.  Νέες Τεχνολογίες και προγράμματα περιβαλλοντικής επικοινωνίας.
  12. Παρουσίαση εργασιών-Τελική αξιολόγηση.
  13. Ανατροφοδότηση.

 

 

  1. ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ και ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Πρόσωπο με πρόσωπο, Εξ αποστάσεως εκπαίδευση κ.λπ.

Μεικτός: Πρόσωπο με πρόσωπο, Εξ αποστάσεως εκπαίδευση

ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία, στην Εργαστηριακή Εκπαίδευση, στην Επικοινωνία με τους φοιτητές

 

Eclass.

Ppt

Email

MsTeams

 

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

 

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Δραστηριότητα

Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου

Διαλέξεις/Σεμινάρια

                39

Μελέτη και ανάλυση βιβλιογραφίας

                31

 

Εκπόνηση project

               10

Συγγραφή εργασίας προόδου/τελικής

                  20   

Σύνολο Μαθήματος

                  100 =4 ECTS

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

 

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική  ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

 

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Η παρακολούθηση των διαλέξεων είναι υποχρεωτική.

 Η γλώσσα αξιολόγησης είναι Ελληνική-Αγγλική.

 

·        Μια ενδιάμεση  γραπτή εργασία –πρόοδος

Που υποβάλλεται στο eclass  30%

·        Μία τελική γραπτή  εργασία

Που υποβάλλεται στο eclass  70%

 

  Τα κριτήρια αξιολόγησης των εργασιών είναι:

 

·        η επιστημονική μεθοδολογία 

·        η βιβλιογραφική τεκμηρίωση

 

Οδηγίες αναγράφονται στο  e-class του μαθήματος

 

 

 

  1. ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

·        UNESCO (1976), The international workshop on environmental education. Belgrade, Yugoslavia. Final report. UNESCO: Paris.

·        UNESCO (1978), Intergovermental Conference on Environmental Education (Tiblisi USSR), UNESCO: Paris. William

·        B.Stapp et al (1969), The concept of environmental education, Seminar: Journal of environmental education (Volume 1, Number 1, Fall 1969)

·        Skanavis, K., 2004, Environment and Communication: Having the Right to Choose (Athens: Kaleidoskopio).

·        European Commission (2017). Attitudes of European citizens towards the environment. Special Eurobarometer 468. Survey requested by the European Commission, Directorate-General for Environment and co-ordinated by the Directorate General for Communication.

·        KauI, V. (2017). Environmental Crisis and the Role of Media. International Journal of Trend in Scientific Research and Development, Vol. 1, No. 4, pp.684-697.

·        Αρσένη, Ε., Σελεβέντη, Μ. Κ., Κουνάνη, Α., & Σκαναβή, Κ. (2019). Ο ρόλος των ΜΜΕ στην ενημέρωση μικρών ελληνικών κοινωνιών στα περιβαλλοντικά ζητήματα: η περίπτωση της Σκύρου.

·        Bowman, J.S. & Hanaford K. (1977). Mass media and the environment since Earth Day, Journalism Quarterly, Vol. 55, No.1, 160-165.

·        Boykoff, M. and Boykoff, J., 2004, Balance as bias: global warming and the US prestige press. Global Environmental Change 14 (2), 125–136..

·        Crick, B.  (1998), Education for citizenship and the teaching of democracy in schools London Qualifications and Curriculum Authority. Final report of the Advisory Group on Citizenship. London Qualifications and Curriculum Authority.

·        Westwood, P. (2003). Commonsense methods for children with special educational needs: strategies for the regular classroom. Fourth Edition. London: Routledge Farmer.

·        Wilson, R. A. (1994). Integrating outdoor/environmental education into the special education curriculum. Intervention in School & Clinic, 29, 156–159.

·        Zelezny, L.C. (1999). Educational interventions that improve environmental behaviors: A meta-analysis. Journal of Environmental Education 31, 5–14.

·        Biederman, J., Milberger, S., Faraone, S. V., Kiely, K., Guite, J., Mick, E., … & Reed, E. (1995). Family-environment risk factors for attention-deficit hyperactivity disorder: A test of Rutter’s indicators of adversity. Archives of general psychiatry52(6), 464-470.

·        Rasooly, D., Ioannidis, J. P., Khoury, M. J., & Patel, C. J. (2019). Family history–wide association study to identify clinical and environmental risk factors for common chronic diseases. American journal of epidemiology188(8), 1563-1568.

·        Owen, M. J. (2012). Intellectual disability and major psychiatric disorders: a continuum of neurodevelopmental causality. The British Journal of Psychiatry200(4), 268-269.

·        Lyall, K., Schmidt, R. J., & Hertz-Picciotto, I. (2014). Maternal lifestyle and environmental risk factors for autism spectrum disorders. International journal of epidemiology43(2), 443-464.

·        Li, Q., Cheung, C., Wei, R., Hui, E. S., Feldon, J., Meyer, U., … & McAlonan, G. M. (2009). Prenatal immune challenge is an environmental risk factor for brain and behavior change relevant to schizophrenia: evidence from MRI in a mouse model. PloS one4(7), e6354.

·        Tran, N. Q. V., & Miyake, K. (2017). Neurodevelopmental disorders and environmental toxicants: epigenetics as an underlying mechanism. International journal of genomics2017.